کد مطلب:68680 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:219

زیارت نامه غدیر











.

امام علی النقی علیه السلام در سالی كه معتصم عباسی آنحضرت را از مدینه به سامرا آورد، در روز عید غدیر به نجف آمدند و امیرالمؤمنین علیه السلام را زیارت كردند و زیارت نامه ی مفصلی كه یك دور كامل اعتقادی درباره ی فرهنگ غدیر است خواندند و ماجرای غدیر را ضمن آن چنین بیان فرمودند:

[صفحه 78]

من شهادت می دهم كه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آنچه درباره ی تو از سوی خدا نازل شده بود را ابلاغ كرد و امر خدا را امتثال نمود و اطاعت و ولایت تو را بر امتش واجب كرد و برای تو از آنان بیعت گرفت و تو را صاحب اختیار مؤمنین قرار داد، همانگونه كه خداوند این مقام را برای تو قرار داده بود.

سپس خدا را بر این مطلب شاهد گرفت و فرمود: آیا فرمان الهی را به شما نرساندم؟ گفتند: آری رساندی. فرمود: خدایا شاهد باش و تو برای شاهد بودن و قضاوت بین بندگان كافی هستی.

... یا امیرالمؤمنین، من شهادت می دهم كه هر كس غیر تو را با تو یكسان بداند و او را به جای تو قرار دهد از دینِ پایداری كه خداوند رب العالمین پسندیده و آن را با ولایت تو در روز غدیر كامل فرموده، روی گردان است.

... شهادت می دهم كه خداوند به پیامبر صلی اللَّه علیه و آله دستور داد تا صاحب اختیاریِ تو را بر امت علناً اعلام كند تا مقام شامخ تو را بلندتر نماید و برهان و دلیل تو را اعلان نماید و سخنان باطل را خط بطلان كشد و عذرها را قطع نماید. آنگاه كه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از فتنه ی فاسقین نگران شد و تقیه از منافقین را مطرح نمود، پروردگار جهان بر او وحی فرستاد كه «یا ایها الرسول، بلغ ما انزل الیك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و اللَّه یعصمك من الناس». این بود كه آنحضرت سنگینی سفر را بر خود هموار نمود و در شدت گرمای ظهر بپاخاست و خطبه ای ایراد كرد و شنوانید و ندا كرد و رسانید. سپس از همه ی آنان پرسید: آیا رسانیدم؟ گفتند: آری بخدا قسم. عرض كرد: خدایا شاهد باش. سپس پرسید: آیا من نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر نبوده ام؟ گفتند: آری. پس دست تو را گرفت و فرمود: «من كنت مولاه فعلی مولاه،اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله».

ولی به آنچه خداوند درباره ی تو بر پیامبرش نازل كرد جز عده ی كمی ایمان نیاوردند و اكثرشان جز زیان كاری چیزی بدست نیاوردند... خدایا لعنت كن كسانی را كه حق ولیت را غصب نمودند و عهد و پیمان او را انكار نمودند بعد از یقین و اقرار به ولایت او در روزی كه دین را برایش كامل نمودی.

[صفحه 79]



صفحه 78، 79.





    1. بحارالانوار: ج 97 ص 360. مصباح المتهجد: ص 691.